افلاطون مي گه: " اگه با دلت چيزي يا کسي رو دوست داري زياد جدي

نگيرش،چون ارزشي نداره، چون کار دل دوست داشتنه، مثل کار چشم

که ديدنه، اما اگــه يه روز بــا عقلت کسي رو دوست داشتي،اگــه عقلت

عاشق شد، بدون کـــه داري چيزي رو تجربه مي کني کـه اسمش عشق

واقعيه."